چه بی ریا امدم به قلب عاشق تو
باورم شد حرفهای به ظاهر صادق تو

چه پر غرور می روی از این دل شکسته
انگار عهدی نبستی با این عاشق خسته

از امام صادق علیه السلام پرسیدند زندگی خود را بر چه بنا کردی؟
فرمودند:
۱- دانستم رزق مرا دیگری نمیخورد پس آرام شدم
۲- دانستم که خدا مرا میبیند پس حیا کردم
۳- دانستم که کار مرا دیگری انجام نمی دهد پس تلاش کردم
۴- دانستم که پایان کارم مرگ است پس مهیا شدم

همه برایم دست تکان دادند اما کم بودند دستانی که تکانم دادند

کودکی اندیشید خدا چه می خورد؟چه می پوشد کجا خانه دارد؟ ندا امد غم بندگان را می خورد گناهانشان را می پوشاند و در قلب شکسته انان سا کن است

گفتمش دل میخری؟پرسید چند.گفتمش دل مال تو تنها بخند خنده کرد و دل ز دستانم ربود تا به خود باز امدم او رفته بود دل ز دستانش به خاک افتاده بود جای پایش روی دل جامانده بود

بهترین درس ها را در زمان سختی اموختم و دانستم صبور بودن یک ایمانست و خویشتن داری یک عبادت
فهمیدم ناکامی به معنی تاخیر است نه شکست خندیدن یک نیایش است و توکل یعنی بالهایت برای پرواز برفراز سختیها اماده است